Συναυλία με το Βασίλη Παπακωνσταντίνου

Σάββατο 23 Ιουλίου, ώρα 21:00 

Συναυλία με το Βασίλη Παπακωνσταντίνου

«Το παιχνίδι παίζεται σ’ όλη την Ελλάδα»

Στo αλιευτικό καταφύγιο του Πλατύ Γιαλού 

Οργάνωση: ΔΗ.Κ.Ε.Σ. (Πληροφορίες: τηλ. 2284033661)

Υποστήριξη: Δήμος Σίφνου, Π.Σ.Σ.  

Πανιγύρι στον Προφήτη Ηλία στου Κοντού.

Το πανηγύρι στον προφήτη Ηλία στου Κοντού θα γίνει αύριο Τρίτη 19/06/2011 στις 8μμ. Θα ακολουθήσει γλέντι με Σιφνέικη μουσική.

Βιολί: Παπά-Στρατής Συρίγος
Λαούτο: Απόστολος Ραφελέτος.

Πανιγύρι στον Προφήτη Ηλία τον ψηλό.

Το πανιγυρι του προφήτη Ηλία θα γίνει αύριο Τρίτη 19/07/2011 στις 8μμ. Μπορείτε να ανεβειτε απο νωρίς να απολαύσετε την υπέροχη θέα.
Θα ακολουθήσει γλέντι με Σιφνέικη μουσική.

Βιολί: Φραζεσκος Τριχας
Λαούτο: Κώστας Χρύσος

Πανιγύρι στην Αγία Μαρίνα στο Φλάμπουρο.

Το πανιγύρι της Αγίας Μαρίνας στο Φλάμπουρο θα γινει αυριο το πρωι Κυριακή 17/07/2011 στις 7π.μ.
Μετα το πανιγύρι θα ακολουθησει γλέντι με Σιφνέικη μουσικη.

Βιολί: Γιάννης Ξανθάκης (Κουτσουνάς).
Λαούτο: Αντρέας Ραφελέτος.

Πανηγύρι των Ταξιαρχών στο Βαθύ

Το πανηγύρι των Ταξιαρχών στο Βαθύ θα γίνει σήμερα Τρίτη 12/06/2011 γύρω στις 8μμ.
Θα ακολουθήσει γλέντι με Σιφνέικη μουσική.

Βιολί: Γιαννης Ξανθάκης (Κουτσουνάς)
Λαούτο: Αντρέας Ραφελέτος

Ηχογράφηση στον Άι Γιώργη στα Λειβαδακια 27.04.2011

Βρισκόμαστε ξανά κοντά σας για να φέρουμε κοντά στο Σιφνέικο γλέντι όσους μας παρακολουθούν απο μακριά..άλλα και όσους ήταν παρόντες και θέλουν να το ξανά ακούσουν...Απο σήμερα θα μπορείτε να ακούσετε στο ''Σιφνέικο Τακιμι WEB  TV'' την ηχογράφηση που έγινε στο πανηγύρι του Άι Γιώργη στα Λειβαδακια την Τετάρτη του Πάσχα 27.04.2011.

Βιολί:      Νικος Ραβιόλος
Λαούτο:  Γιώργος Ατσόνιος (Μπαϊράμης)

Καλή ακρόαση!!

Πανηγύρι στον Άγιο Γεώργιο στου Κοντού

Το πανηγύρι του Άι Γιώργη στου Κοντού θα γίνει αύριο 30/04/2011 γυρω στις 7μμ. Μπορειτε να φτασετε εκεί είτε με αυτοκίνητο από τον δρόμο προς του Κοντού και στη συνέχεια με τα πόδια, είτε με σκάφος..για την ώρα θα ενημερωθείτε αύριο και απο που θα ξεκινάει.. Μετά τον εσπερινό θα ακολουθήσει Σιφνέικο γλέντι...


Λαούτο: Φραζέσκος Τρίχας
Βιολί:     Κώστας Χρύσος

Πανηγύρι στον Άγιο Γεώργιο στα Λιβαδάκια

Πανηγύρι στον Άι Γιώργη στα Λιβαδάκια στον δρόμο προς Χερρόνησο σήμερα 27/04/2011 γύρω στις 7μμ. Θα ακολουθήσει Σιφνέικο γλέντι..

Λαούτο: Γιώργος Ατσόνιος (Μπαϊράμης)
Βιολί:     Νίκος Ραβιόλος

Ηχογράφηση την 25η Μαρτίου στου ''Δρακάκη΄'

Για μερικές μέρες θα μπορείτε να ακούσετε στο ''Σιφνέικο Τακίμι Web TV'' την ηχογράφηση που έγινε την 25η Μαρτίου στο καφενείο του ''Δρακάκη''  στην Απολλωνία....Είναι έθιμο κάθε χρόνο την 25η Μαρτίου μετά την εκκλησία να διοργανώνεται γλέντι με παραδοσιακή Σιφέικη μουσική που μπορούν να συμμετάσχουν όσοι θέλουν...Τις δυο προηγούμενες χρονιές έγινε στο εστιατόριο του ''Αγγελέ'' στον Αρτεμώνα. Φέτος ξαναγύρισε την Απολλωνία...

Βιολί:      Παντελής Αγιουτάντης
Λαούτο:  Γιώργος Ατσόνιος (Μπαϊράμης)

Καλή ακρόαση!!!

Οσο βαρούν τα σιδερα - Φουσταλιεράκης

Στίχοι : Παραδοσιακό (Οι απόψεις διίστανται)
Μουσική : Στέλιος Φουσταλιεράκης
Πρώτη εκτέλεση : Γιάννης Μπερνιδάκης - Μπαξεβάνης

Στίχοι:

Όσο  βαρούν  τα  σίδερα  αμάν  αμάν,
βαρούν  τα  μαύρα  ρούχα.

------

Γιατί  τα  φόρεσα  κι  εγώ  αμάν  αμάν,
για  μιαν  αγάπη  (α)που  ‘χα.

------

Είχα  και  (υ)στερήθηκα  κόσμε  ψεύτη,
θυμούμαι  και  στενάζω.

------

Άνοιξε  γης  μέσα  να  μπω  αμάν  αμάν,
κόσμο  να  μη  κοιτάζω.

Η ιστορία:

     Την δεκαετια '25-'35 επηρεαζεται και η μουσικη της Κρητης,απο την κουλτουρα των προσφυγων,και καθως γεννιοταν το Ρεμπετικο,στην Κρητη αρχισαν τα λεγομενα Κρητικο-ρεμπετικα,Ταμπαχανιωτικα..Χαρακτηριστικο δειγμα αυτο το παραδοσιακο Κρητικο της εποχης,που πρωτος ηχογραφησε ο Στελιος Φουσταλιερης.
     Πιθανόν παραδοσιακή μελωδία των αρχών του αιώνα, που πρώτος κατέγραψε στη δισκογραφία ο Στέλιος Φουσταλιεράκης, με τη φωνή του Ιωάννη Μπερνιδάκη ή Μπαξεβάνη το 1938 .Οι στίχοι περιλαμβάνουν παραλλαγές από παλαιότερο σμυρναίικο τραγούδι του προηγούμενου αιώνα, που ηχογραφήθηκε στην Κωνσταντινούπολη γύρω στο 1910 με τίτλο "Βαρύτερα απ' τα σίδερα"
Το ίδιο τραγούδι τραγούδησε στις Η.Π.Α. με άλλους στίχους η Μαρίκα Παπαγκίκα.

Λίγα λόγια για τον Στέλιο Φουσταλιεράκη:

        Γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου του 1911 στο Ρέθυμνο. Πήρε το όνομα του πατέρα του, που σκοτώθηκε σε ατύχημα προτού αυτός γεννηθεί. Πηγαίνει μέχρι την τρίτη Δημοτικού σε νυχτερινό σχολείο, μαθαίνει όμως και την τέχνη του ρολογά. 13 χρονών με την πρώτη του πληρωμή και τη μεσολάβηση του πατριού του αγοράζει το πρώτο μπουλγαρί του.
 «Την εποχή αυτή το Ρέθυμνο ήταν γεμάτο από μπουλγαριά. Κάθε ταβέρνα είχε κι από ένα. Εκεί πήρα τα πρώτα μου ακούσματα. Έβλεπα τους άλλους που παίζανε και –στο λόγο της αντρικής μου τιμής - έκλαιγα!…».
       Δυο χρόνια αργότερα, μόλις 15 χρονών, συμμετείχε στο πρώτο του γλέντι ως οργανοπαίχτης με το συγκρότημα του θείου του Αντώνη Καρεκλά, ονομαστού λυράρη της εποχής του. Έτσι με τα πρώτα ακούσματα από τις ταβέρνες του Ρεθύμνου και τη συνεργασία του με τον Καρεκλά, ο Φουσταλιέρης αρχίζει σιγά-σιγά να παίζει με το μπουλγαρί του απ’ όλα: συρτό, πεντοζάλια, πηδηχτά καστρινά, ταξίμια καθιστικά «αχόρευτα, της ταβέρνας, της παρέας», ακόμη και ρεμπέτικα.
«Ο Καρεκλάς ... συχνά «αλάφρωνε» το δοξάρι και άνοιγε δρόμο για να περνάω εγώ μπροστά. Σιγά - σιγά πήρα δρόμο, πετάχτηκα, έφυγα, απομακρύνθηκα από τη λύρα κι έκανα δικιά μου κυβέρνηση, δικό μου συγκρότημα!...».
Συνεργάστηκε και με άλλους λυράρηδες όπως το Σοφοκλή Παπατζανή, το Γιώργο Πατεράκη, το Γιουλούντα και πολλούς άλλους ακόμα. Το 1930, αγόρασε το δεύτερο μπουλγαρί του που δεν το αποχωρίστηκε μέχρι το τέλος της ζωής του:
«…εγώ το ’χω από τρίτο χέρι και τό ’χω 52 χρόνια...»
         Το 1934 ο Στέλιος Φουσταλιέρης φεύγει από την Κρήτη. Στον Πειραιά έπιασε αρχικά δουλειά σα βοηθός σε ρολογάδικο. Στο καφενείο του Μπάτη στην πλατεία Καραϊσκάκη, γνωρίζεται με όλα τα μεγάλα ονόματα του ρεμπέτικου όπως το Μάρκο Βαμβακάρη, τον Παναγιώτη Τούντα, το Γιάννη Παπαϊωάννου, το Στράτο Παγιουμτζή, τον Μπαγιαντέρα, τον Τσιτσάνη κ.ά.
Την ίδια εποχή μπαίνει και στη δισκογραφία και συνεργάζεται με τον Αντώνη Καρεκλά, τον επίσης Ρεθυμνιώτη Γιάννη Μπερνιδάκη (ή Μπαξεβάνη όπως έμεινε γνωστός), τον Κώστα Καρίπη, το Στέλιο Χρυσίνη το Βαγγέλη Φραγκιαδάκη, το Στελλάκη Περπινιάδη κ.ά.
Μεταπολεμικά αν και συνεχίζει τη συνεργασία του με τον Μπερνιδάκη, και για πολλά χρόνια παραμένουν αχώριστοι και στο πάλκο και στα πανηγύρια, ηχογράφησε μόνο τρεις δίσκους, με το Θεοχάρη Ζωγράφο και το Γιώργο Τζιμάκη στο τραγούδι. Από το 1937 που επέστρεψε στο Ρέθυμνο και μέχρι το 1992 που πέθανε ο Στέλιος Φουσταλιεράκης ζούσε συνδυάζοντας πάντοτε τις δύο μεγάλες του αγάπες: την τέχνη του ρολογά και το μπουλγαρί.

  

 Πηγές:
http://www.miltospashalidis.gr/component/muscol/P/1--/1-/7----.html

http://rebetiko.sealabs.net/wiki/mediawiki/index.php/%CE%A3%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%A6%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%AD%CF%81%CE%B7%CF%82
 http://kanellatou.gr/el/moysiko-arxeio/lyrics/item/154-chania-oso-varoun-ta-sidera.html

''Νύχτωσε χωρις φεγγάρι'' - Αποστολος Καλδάρας

Μουσική-Στίχοι: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Στέλλα Χασκήλ
Άλλες ερμηνείες:  Σωτηρία Μπέλου-Καιτη Γκρέυ κ.α.


Στίχοι:

Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, το σκοτάδι είναι βαθύ
κι όμως ένα παλικάρι δεν μπορεί να κοιμηθεί

Αραγε τι περιμένει απ' το βράδυ ως το πρωί
στο στενό το παραθύρι που φωτίζει το κελί;

Πόρτα ανοίγει, πόρτα κλείνει, μα διπλό είναι το κλειδί
τι έχει κάνει και το ρίξαν το παιδί στη φυλακή; 

    

Τραγούδι-σταθμός στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, που το έγραψε ο Απ. Καλδάρας σε ηλικία 21 ετών, σε συνεργασία με τον έμπειρο δημιουργό Σπύρο Περιστέρη και αποτυπώνει τις σκληρές συνθήκες της εμφύλιας αντιπαράθεσης, που εκδηλώθηκε φανερά πλέον με την εξέγερση του Δεκέμβρη του 1944, μετά την απόφαση των Άγγλων να «καθαρίσουν» το ελληνικό τοπίο από τους διαφω-νούντες με αυτούς.
     Ο νεαρός τότε Απόστολος Καλδάρας (1923 - 1990), συγκινημένος από τις πρώτες συλλήψεις και καταδίκες αριστερών αγωνιστών, λόγω της εξέγερσης, θα καταφέρει, μετά από αυτολογοκριτικές παρεμβάσεις, να περάσει στη δισκογραφία ένα από τα ωραιότερα και πλέον αποκαλυπτικά τραγούδια της εμφυλιακής περιόδου, το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι», που θα γίνει κι αυτό -όπως και το «Κάποια μάνα αναστενάζει» των Τσιτσάνη - Μπακάλη- σύμβολο ενότητας του ελληνικού λαού.
     Το τραγούδι χρησιμοποιεί τον κώδικα σκοταδιού - φωτός για να απεικονίσει παραστατικά τη νέα τυραννία που επικράτησε στη χώρα, αμέσως μετά τη γερμανική Κατοχή και την ανελευθερία που ακολούθησε και οφείλεται στην αγγλοαμερικανική επέμβαση και που τελικά μας οδήγησε για τα καλά στον ολέθριο Εμφύλιο Πόλεμο.
      Η τότε κυβέρνηση -μέσω της επιτροπής λογοκρισίας- απαγόρευσε το τραγούδι γιατί μιλούσε για τα βάσανα του φυλακισμένου.


Πως γράφτηκε:


    Ο Απόστολος Καλδάρας, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, αφηγείται σχετικά με το τραγούδι: "Ήταν λίγο μετά τη γερμανική κατοχή. Τότε που οι διώξεις, οι εκτελέσεις, οι εκτοπίσεις των αριστερών ήταν καθημερινό φαινόμενο. Ήμουν τότε στη Θεσσαλονίκη, κι ένα σούρουπο βλέπω στα κάστρα του Γεντί Κουλέ μερικές σιλουέτες κρατουμένων. Αυτό ήταν! Έτσι γράφτηκε το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι».
     Απο οσα ειπε σε συνέντευξη του ο ίδιος ο δημιουργος προς τον Παναγιώτη Κουνάδη το φθινόπωρο του 1989, αναφέρονται όλες οι λεπτομέρειες σχετικά με την ιδέα της δημιουργίας του τραγουδιού. Λέει λοιπόν ο Καλδάρας: «Αυτό το τραγούδι το 'χα εμπνευστεί από μια μικρή ιστοριούλα. Τότε ήμουν στη Θεσσαλονίκη, με την πρώτη κυβέρνηση του Οκτώβρη του 1944. Μετά το Δεκέμβρη αρχίσαν οι πρώτες συλλήψεις των αριστερών, των κομμουνιστών, που τους πιάναν και τους κλείναν στο Γεντί Κουλέ. Εγώ τότε είχα ένα φίλο με τον οποίο συνεργαζόμαστε, στα διάφορα κουτούκια εκεί πέρα, ονόματι -καλή του ώρα κι αυτός πέθανε, Θεός σχωρέστον- τον Μίγκο. Τον Χρήστο τον Μίγκο. Αυτός καθόταν στην Ακρόπολη επάνω, κάτω από το Επταπύργιο -το Γεντί Κουλέ. Και μ' έπαιρνε ταχτικά να πάμε να πιούμε κανένα ουζάκι στη γριά, έτσι την έλεγε τη μάνα του. Πίναμε τα ουζάκια, τα λέγαμε. Διάφορα πράγματα για τη δουλειά από δω, από 'κει. Λοιπόν μια φορά έφυγα, θυμάμαι ήταν σούρουπο κι εκεί που φεύγαμε το βλέπω -δεν ξέρω έτσι κι άλλες φορές το 'βλεπα. Εκείνη τη φορά μου 'κανε εντύπωση πως ήταν σούρουπο, η βραδιά διαφορετική, ποιος ξέρει και βλέπω τη σιλουέτα του Επταπυργίου, των τειχών εκεί πέρα που ήταν οι φυλακές και μου 'κανε εντύπωση. Κοίτα, τώρα λέω, εκεί μέσα πίσω απ' τα τείχη αυτά είναι οι φυλακές. Και 'κει μαζεύουν αυτούς τους ανθρώπους και τους κλείνουν φυλακή. Κι έτσι αυτή η εικόνα μου 'δωσε την έμπνευση να γράψω το τραγούδι αυτό. Το 'γραψα τότε στις αρχές του '45. Μετά τα Δεκεμβριανά, τότε που πιάναν τους αριστερούς θυμάμαι». Σε ερώτηση του Π. Κουνάδη, αν το τραγούδι αυτό ήταν αφιερωμένο σε συγκεκριμένο πρόσωπο, ο Απ. Καλδάρας απάντησε: «Όχι γενικά. Πλην όμως είχε διαδοθεί. Εγώ το 'πα σ' ένα-δυό πρόσωπα για ποιο λόγο έγραψα το τραγούδι, αυτοί το 'παν σ' άλλους και ούτω καθεξής. Έτσι έκατσα κι έγραψα το τραγούδι αυτό. Αλλά δεν το είχα γράψει όπως είναι στο δίσκο. Ήταν:

Νύχτωσε και στο Γεντί το σκοτάδι είναι βαθύ,
Κι όμως ένα παλληκάρι δεν μπορεί να κοιμηθεί.

Άραγε τι περιμένει όλη νύχτα ως το πρωΐ
Στο στενό το παραθύρι, που φωτίζει το κελλί.

Όχι «Που φωτίζει με κερί». Αυτό δεν λέει τίποτα. Αλλά αναγκάστηκα για τη λογοκρισία να το βάλω έτσι. Ο τρίτος στίχος είναι:

Πόρτα ανοίγει, πόρτα κλείνει, μα διπλό είναι το κλειδί,
Τι έχει κάνει και το 'ρίξαν το παιδί στη φυλακή.

Και μετά τ' άλλαξα τελείως, διότι το 'χε κόψει η λογοκρισία και το 'βαλα έτσι όπως είναι σήμερα. Και έγινε επιτυχία πάλι και μ' αυτά τα λόγια».



Λίγα λόγια για τον Απόστολο Καλδάρα:

    Ο Απόστολος Καλδάρας γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας στις 7 Απριλίου 1922. Τέλειωσε το Γυμνάσιο και ασχολήθηκε στην αρχή ερασιτεχνικά με το μπουζούκι. Στη διάρκεια όμως της Κατοχής ασχολήθηκε επαγγελματικά με αυτό το μουσικό όργανο και βεβαίως με τη μουσική που αυτό εκπροσωπούσε. Έτσι ο Απόστολος Καλδάρας (ή Καρδάρας, που φέρονταν ως πραγματικό επίθετο) εξελίχθηκε σε έναν από τους αξιολογότερους μουσικοσυνθέτες και στιχουργούς του νεότερου ρεμπέτικου τραγουδιού. Το ρεμπέτικο όμως το οποίο και τον ανέδειξε και τον κατέταξε στους μεγαλύτερους μουσικοσυνθέτες και στιχουργούς του είδους αυτού ήταν το "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι".

Ο Απόστολος Καλδάρας πέθανε στις 8 Απριλίου 1990.


Πηγές:
http://www.rembetiko.gr/forums/showthread.php?16338-%CD%FD%F7%F4%F9%F3%E5-%F7%F9%F1%DF%F2-%F6%E5%E3%E3%DC%F1%E9
http://www.hellenica.de/Griechenland/Musik/GR/ApostolosKaldaras.html

Που' σαι Θανάση - Γιώργος Ζαμπέτας

Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ζαμπέτας
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Ζαμπέτας & Διονύσης Σαββόπουλος ( Ντουέτο ) || Χαρούλα Αλεξίου

Στιχοι:

Θα πάρω σβάρνα μια βραδιά
όλες τις συνοικίες
δε θέλω πολυτέλειες
και πολυκατοικίες

Είχα έναν παλιόφιλο
τα ίχνη του έχω χάσει
σ' ένα στέκι απόμερο
το στέκι του Θανάση

Πού 'σαι Θανάση
Πού 'σαι Θανάση
Ήθελα να σ' αντάμωνα...

Πού 'σαι Θανάση
Πού 'σαι Θανάση
ήθελα να σ' αντάμωνα
Η γρουσουζιά να σπάσει

Εκεί θα βρω της νιότης μου
τα φίνα τα ωραία
Το Μάνθο το Θεμιστοκλή
και την παλιά παρέα

Δίπλα θα καθίσουμε
σαν πρώτα στο τραπέζι
και μαζί θ' ακούσουμε
γλυκιά πενιά να παίζει

Πως γράφτηκε:

Ο στιχουργός Χαράλαμπος Βασιλειάδης ήταν γνωστός και με το ψευδώνυμο «Τσάντας» λόγω μιας τσάντας γεμάτης με στίχους που κουβαλούσε συνέχεια μαζί του. Στενός φίλος και συνεργάτης του Ζαμπέτα, του είχε γράψει πολλά τραγούδια, μεταξύ των οποίων και αρκετές πολύ γνωστές επιτυχίες (Ο Αράπης, Ο πιο καλός ο μαθητής κ.α.).
Το 1971 ήταν άρρωστος ενώ ο Ζαμπέτας ήταν στην Αμερική. Ένα βράδυ η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε. Πήρε χαρτί και έγραψε τους στίχους του τραγουδιού «Που ‘σαι Θανάση». Το έδωσε στη γυναίκα του και της ζήτησε να το δώσει με τη σειρά της στον Ζαμπέτα όταν εκείνος επέστρεφε από την Αμερική. Την επόμενη μέρα ο Βασιλειάδης πέθανε.Ο Ζαμπέτας γύρισε μετά από μερικούς μήνες, πήρε τους στίχους και έφτιαξε ένα από τα καλύτερα τραγούδια του.Το τραγούδι κυκλοφόρησε το1972. 

Λιγα λογια για τον Γιώργο Ζαμπέτα:

Συνθέτης, βάρδος του λαϊκού τραγουδιού και δεξιοτέχνης στο μπουζούκι. Γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1925 στην Αθήνα. Τα πρώτα μαθήματα στο μπουζούκι τα πήρε από τον κουρέα πατέρα του και από το 1950 άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά σε λαϊκά κέντρα. Στη δισκογραφία μπήκε το 1953. Το 1959 ο Μάνος Χαντζιδάκης τον έκανε «σολίστ» στις συνθέσεις του. Τα επόμενα χρόνια, ο Γιώργος Ζαμπέτας «κέντησε» με τις ξεχωριστές πενιές του τις εισαγωγές και τα τραγούδια των Θεοδωράκη, Ξαρχάκου, Πλέσσα, Μαρκόπουλου, Μαρκέα, Καπνίση και πολλών άλλων συνθετών. Έγραψε ακόμα τραγούδια με τους Πυθαγόρα, Καγιάντα, Πρετεντέρη, Παπαδόπουλο, Τζεφρώνη, Μπακογιάννη και Παπαγιαννοπούλου, ενώ συνεργάστηκε στενά με τον κορυφαίο στιχουργό Χαράλαμπο Βασιλειάδη - Τσάντα, τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου και τον Αλέκο Σακελλάριο.
Πηγαίος, αθυρόστομος, χιουμορίστας, αλλά και μάγκας, αποκριθείς σε ερώτηση δημοσιογράφου για τη σχέση του με το χασίσι, απάντησε: «Αν έχω φουμάρει χασίσι; Λιβααααάδια. "Μάλιστα κύριε" (τίτλος τραγουδιού του Γ. Ζαμπέτα, με ερμηνεία δική του και στίχους του Αλέξανδρου Καγιάντα)».
Πέθανε στις 10 Μαρτίου του 1992.




 Πηγές:
 http://www.flytoistros.com/modules.php?mop=modload&name=Forum&file=viewtopic&topic=309&forum=31 ,   http://www.youtube.com/watch?v=PsEwYpswM3c , http://www.sansimera.gr/biographies/73

Συντροφιά σας ο ΄΄αυτόματος πιλότος΄΄

Για μερικες μερες θα σας κραταει συντροφια ο ''αυτοματος πιλοτος''...Με νέα ηχογράφηση απο το εστιατοριο του Κουτσουνά στο δρομο πρως βαθύ που εγινε στις 12.2.2011.

 
Στο βιολι ο:      Γιάννης Ξανθάκης ( Κουτσουνάς)
Στο λαούτο ο:  Απόστολος Αβρανάς


Για να μεταβειτε στο Web TV πατήστε εδώ ή ανατρέξτε στο Blog μας στην καρτέλα Σιφνέικο Τακίμι Web TV

Γενέθλια - Στέλιος Μπικάκης

Στίχοι: Στέλιος Μπικάκης
Μουσική: Στέλιος Μπικάκης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Μπικάκης
Άλλες ερμηνείες: Νότης Σφακιανάκης

Στίχοι:

Στα μονοπάτια του καημού
στη γέφυρα του στεναγμού
μ' έκαν' η μάνα μου
Μια φθινοπωρινή βραδιά,
ζωή την κρύα σου καρδιά
είδαν τα μάτια μου

Με κουδουνίστρες πλαστικές
όμορφες και χρωματιστές
με νανουρίζανε
Και τα ματάκια τα μικρά
είδαν του κόσμου τ' αγαθά
και συμφωνήσανε

Ήταν το γάλα μου πικρό
και το νεράκι μου γλυφό
που με μεγάλωνε
Κι απέναντι στη κούνια μου,
η μοίρα η κακούργα μου
και με καμάρωνε

Ήταν το κλάμα μου μουντό
σαν κάτι να 'θελα να πω,
μα δεν με νιώσανε
Μια λυπημένη αναπνοή
για την πουτάνα τη ζωή
που μου χρεώσανε

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
δεν με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,
ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω
και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω

Πάνω σε λάσπες και καρφιά
στ' άδικου κόσμου τη φωτιά πρωτοπερπάτησα
Ισορροπία σταθερή
για να προλάβω τη ζωή,
όμως την πάτησα

Μονό το "α" και το "χ"
στη σχολική μου εποχή
πρωτοσυλλάβισα
Γι αυτό το "αχ" και το "γιατί"
όπου βρεθώ μ' ακολουθεί
κι ας τριαντάρισα

Έτσι περνούσε ο καιρός
και γω στο δρόμο μου σκυφτός
έκανα όνειρα
Έτυχε να 'μαι απ' αυτούς
που κολυμπάνε στους αφρούς
και στα λασπόνερα

Στάζει το αίμα της ψυχής,
σαν τις σταγόνες της βροχής
όμως ποιος νοιάζεται
Και την αόρατη πληγή
που μέσα μου αιμορραγεί
ποιος την μοιράζεται

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν...

Πως γραφτηκε: 

Το 2001,ο Στέλιος Μπικάκης,κάνει ένα καθαρά λαϊκό δίσκο,την ''Φυγή''. Πωλείται στην Κρήτη,εδώ τον γνωρίζουν,εδώ είναι το κοινό του. Αυτό το κοινό,ξεχωρίζει ένα τραγούδι μελαγχολικό, θλιμμένο, πονεμένο, τα Γενέθλια.Ελάχιστοι γνωρίζουν τότε,πως πρόκειται για μια κραυγή,για ένα μοιρολόι συναισθημάτων προσωπικής ιστορίας του στιχουργού και ερμηνευτή.

Απο οσα ανεφερε ο Στέλιος Μπικακης σε συνέντευξη απο την εφημεριδα "Ρεθυμνιώτικα Νέα":

''Την περίοδο που κυκλοφορούσε ο δίσκος μου Νυχτέρια, και πήγαινε
πάρα πολύ καλά, αρρωσταίνει το παιδί που είχαμε αποκτήσει, ένα αγοράκι,
από μια σπάνια αρρώστια. Ένα παιδί στο εκατομμύριο μπορεί να χτυπηθεί
απ’ αυτήν την αρρώστια. Το χάσαμε. Ενάμιση χρόνο περάσαμε μια περίοδο πολύ δύσκολη με την γυναίκα μου την Αμαλία. Σ’ αυτήν την δύσκολη φάση της ζωής μου, αποτυπώνω
στο χαρτί εκείνα που είχα μέσα μου. Γράφω σε στίχους τα συναισθήματα
μου. Δεν τους ολοκληρώνω σε τραγούδι. Μετά από κάποιο διάστημα, τυχαίνει να πεθάνει κι ο πατέρας μου, τότε συμπληρώνω και ολοκληρώνω σε τραγούδι τους στίχους. Το 2000 το έβαλα στον δίσκο.
Έτσι γεννήθηκαν τα ''Γενέθλια'' που αγαπήθηκαν τόσο πολύ κι ας μιλούν για θάνατο". 

Λίγα λογια για τον Στέλιο:
Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1965. Λύρα έπιασε στα χέρια του για πρώτη φορά δεκατεσσάρων χρονών ενώ στα δεκάξι του είχε ήδη αρχίσει τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις. Του αρέσει η ατμόσφαιρα της νύχτας και δεν θα επέλεγε ποτέ δουλειά που να μην έχει σχέση μαζί της. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο Στέλιος Μπικάκης είναι από εκείνους τους συναδέλφους του, όπως λεει «που κοιμούνται στις εφτά το πρωί και ξυπνούν στις εφτά το απόγευμα». Σαν χαρακτήρας παραδέχεται ότι είναι αφάνταστα νευρικός, όχι όμως κακός. Δεν θεωρεί τον εαυτό του φιλοχρήματο, αν και του έχουν δοθεί οι ευκαιρίες να πλουτίσει. Αντικομφορμιστής, από τους ελάχιστους που δεν έχουν ακόμα κινητό τηλέφωνο, του αρέσει να "δαμάζει" την φύση και ασχολείται μαζί της σαν ερασιτέχνης κτηνοτρόφος και γεωργός. Θέλει τα δύο του παιδιά να μεγαλώσουν με τρόπο υγιή, όπως μεγάλωσε ο ίδιος, να κυλιστούν στο χώμα... Οι αλλεπάλληλες επιθέσεις που έχει δεχθεί από την στιγμή που άρχισε η επιτυχία του, αν και του προσδίδουν όλο και μεγαλύτερη δημοτικότητα, τον αφήνουν παντελώς αδιάφορο. Δεν πιστεύει σε συλλογικές καλλιτεχνικές προσπάθειες, αντίθετα πιστεύει ότι ο δρόμος του καλλιτέχνη είναι μοναχικός. Γι' αυτό ακριβώς τον λόγο κι εκείνος επέλεξε «να μην είναι με τους πολλούς»...


Πηγές:
http://sxeseis.gr/viewthread.php?fid=95&tid=26091&action=printable
http://www.youtube.com/watch?v=qGybL5Go05g
http://www.facebook.com/home.php#!/pages/Stelios-Mpikakes/210146559107?v=info

Με παίρνουνε φαντάρο!!

Καλησπέρα σε όλους.... Πέρασε ο καιρός και με φώναξε και εμένα η μαμά Πατρίδα να την υπηρετήσω. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους εσάς που αγκαλιάσατε το Σιφνέικο Τακίμι και να σας πω ότι παρόλο που με παίρνουνε φαντάρο αφήνω πίσω μου ένα άξιο συνδιαχειρηστή που θα συνεχίσει την καλή δουλεία για όσο καιρό θα λείπω. Για οτιδήποτε προκύψει επικοινωνήστε με τον Γιάννη Κοντό.

Δεν είναι πολύς καιρός που ξεκίνησε το Σιφνέικο Τακίμι αλλά ήδη έχετε πάρει μια γεύση από το τι κάνουμε και ποιο είναι το περιεχόμενο και ο χαρακτήρας του Blog. Σε όσους από εσάς αρέσει η δουλειά μας και θέλετε και εσείς να βοηθήσετε να ξέρετε ότι η πόρτα θα είναι πάντα ανοιχτή και θα είστε ευπρόσδεκτοι. Θα χαρούμε πολύ αν δούμε ότι υπάρχει ανταπόκριση από τα νέα παιδιά μιας και αυτά είναι το μέλλον του τόπου. Δείτε το όπως εμείς σαν ένα δημιουργικό χόμπι!!! Η δουλειά που χρειάζεται το blog για ένα άτομο είναι αρκετή, αλλά αν αυτή η δουλειά μοιραστεί τότε είναι απλά διασκέδαση!

Σας ευχαριστώ πολύ και εις το επανιδείν!!!

Κορακής - Γεωργούλης Νίκος

Γλέντι Αγίου Συμεών 2011 στο Μαρούσι Μέρος 4ο

Γλέντι Αγίου Συμεών 2011 στο Μαρούσι Μέρος 3ο

Γλέντι Αγίου Συμεών 2011 στο Μαρούσι Μέρος 2ο

Γλέντι Αγίου Συμεών 2011 στο Μαρούσι Μέρος 1ο

Αυτή τη στιγμή απο το γλέντι του Αγίου Σημεών στο Μαρουσι...

Live αυτή τη στιγμή

Τα καταφέραμε!!! Live αυτή τη στγμή από το εστιατόριο Ιππόκαμπος - Το Καντούνι στο Μαρούσι.

http://www.livestream.com/sifneikotakimi

Μουσική Εποποιία...

Μην χάσετε σήμερα Δευτέρα 31/1/2011, στις 21:00, την εκπομπή "Μουσική Εποποιία" με τον Ντίνο Μπελιό.

Θέματική ενότητα της εκπομπής για απόψε: τραγούδια και soundtrack ταινιών.

Μόνο στο Σιφνέικο Τακίμι Web TV.

Πανηγύρι Αγίου Συμεών στο Μαρούσι

Πανηγύρι Αγίου Συμεών στο Μαρούσι

Συνεχίζοντας μια παράδοση χρόνων οι Σιφνιοί Μαρουσιώτες τιμούν τον Άγιο Συμεών την Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου τελώντας τη Θεία Λειτουργία στον ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου Αμαρουσίου. Μετά την Θεία Λειτουργία ακολουθεί κέρασμα καφέ και σιφνέικων γλυκών στην αίθουσα του Ναού.

Στη συνέχεια κατά το μεσημέρι θα ακολουθήσει σιφνέικο γλέντι στην ταβέρνα:

«Ιππόκαμπος - Το Καντούνι»
οδός: Σπύρου Λούη 20, Πλ. Ηρώων, Μαρούσι - Τηλ. 210 6141149

Θα παίζουν:
βιολί: Παντελής Αγιουτάντης
λαούτο: Αντώνης Αβρανάς 

Λίγα ιστορικά στοιχεία για τους Σιφνιούς στο Μαρούσι και το πανηγύρι.

Οι Σιφνιοί στο Μαρούσι
Η κύρια ασχολία των Σιφνιών μετά τον 18ο αιώνα ήταν η αγγειοπλαστική τόσο εξαιτίας της καλής πρώτης ύλης που διέθετε (ο πυρίμαχος άργιλος που υπάρχει σε αφθονία στο νησί έχει κεντρίσει παγκόσμιο ενδιαφέρον) όσο και του πολύ ευνοϊκού κλίματος. Πολλές είναι μάλιστα οι γενικεύσεις του Σιφνιού ως αγγειοπλάστη σε πολλές λαϊκές ρήσεις. Από τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα η αγγειοπλαστική τέχνη υπέστη μεγάλη κρίση λόγω της καθιέρωσης βιομηχανικών προϊόντων με βάση το αλουμίνιο και το πλαστικό τα οποία αντικατέστησαν τα παραδοσιακά πήλινα σκεύη (τσικάλια, σταμνιά, γιουβέτσια κ.α.) που κατασκεύαζαν, γνωστή στους αγγειοπλάστες ως η κρίση του αλουμινίου. Αυτό, σε συνδυασμό με την αδυναμία προσαρμογής στα νέα τεχνολογικά δεδομένα και στον ηλεκτρισμό που σιγά-σιγά άλλαζε τα πάντα οδήγησε τους αγγειοπλάστες της Σίφνου στην αποχώρησή τους από το νησί και στην εγκατάστασή τους σε άλλο μέρος.
Το Μαρούσι φαίνεται ως το ιδανικότερος προορισμός για δύο λόγους: αρχικά το πολύ καλής ποιότητας χώμα λόγω της περιεκτικότητάς του σε άργιλο (στην χωματερή της Καλογρέζας, σημερινό Ολυμπιακό Χωριό) και η συνεχής κατανάλωση κανατιών και σταμνών (είδη που κατασκεύαζαν και στη Σίφνο) από τους Μαρουσιώτες καθώς στην περιοχή έρεε άφθονο νερό και οι κάτοικοι το εμπορεύονταν για την ύδρευση των γύρω περιοχών.
Βέβαια το Μαρούσι από πολύ παλαιότερα αποτελούσε ένα βασικό μεταναστευτικό προορισμό των Σιφνιών, καθώς η παράδοση θέλει τον Μ. Παλαιό ως τον πρώτο Σιφνιό που εγκαταστάθηκε το 1833 και στη συνέχεια ακολούθησαν και άλλοι που προετοίμαζαν το έδαφος για τους επόμενους.

Το πανηγύρι του Αγίου Συμεών
Ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος τιμόνταν ιδιαίτερα από τους Σιφνιούς, ίσως μάλιστα  ήταν και ο πολιούχος Άγιος του νησιού πριν την καθιέρωση της Παναγιάς της Χρυσοπηγής. Η τιμή για τον Άγιο ήταν τέτοια, θεσπίζοντας ως ημέρα αργίας για όλους τους Σιφνιούς την ημέρα της εορτής του, 3 Φεβρουαρίου. Έτσι όλοι οι Σιφνιοί που βρίσκονταν μακριά από το νησί εκείνες τις ημέρες επέστρεφαν στην πατρίδα τους για τον εορτασμό του Αγίου. Κάποια χρονιά μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο (στη δεκαετία του 30) οι αγγειοπλάστες Σιφνιοί που ήταν εγκατεστημένοι στο Μαρούσι δεν μπορούσαν να μεταβούν στη Σίφνο για το πανηγύρι λόγω κακοκαιρίας. Έτσι αποφάσισαν να γιορτάσουν τον Άγιο Συμεών στον τόπο διαμονής τους, καθιερώνοντας στη συνέχεια ένα σιφνέικο πανηγύρι… στο Μαρούσι. Συντάσσοντας μία επιτροπή οργάνωναν την τέλεση της Θείας Λειτουργίας σε κάποια εκκλησία στο Μαρούσι και στη συνέχεια πήγαιναν σε μία ταβέρνα όπου ακολουθούσε το γλέντι. Παλαιότερα μάλιστα οι Σιφνιοί Μαρουσιώτες τα πλήρωναν όλα κερνώντας τόσο τους Σιφνιούς από τις άλλες περιοχές της Αττικής, όσο και τους μη Σιφνιούς. Πολλές φορές το γλέντι διαρκούσε δύο και τρεις μέρες συνεχίζοντας το σε σπίτια Μαρουσιωτών που είχαν Σίμο και γιόρταζαν. Σε πολλές εκκλησίες γινόταν η Θεία Λειτουργία αρχικά στο Ταξιαρχάκι μετά στην Παναγία και τα τελευταία χρόνια στον Άγιο Ελευθέριο, όπου από το αριστερό Κλείτος του Ναού είναι αφιερωμένο στον Άγιο Συμεών.
Στο γλέντι έχουν παίξει σχεδόν όλα τα τακίμια της Σίφνου, ας θυμηθούμε μερικούς από τους παλιούς: αδέλφια Ξανθάκη (για αρκετά χρόνια μάλιστα), Αντώνης Κόμης (Μουγάδης), Λευτέρης Λουκατάρης, Κωνσταντίνος Χρύσος (Σουρτασήφης), Γιάννης Τρίχας , Γιάννης Ξανθάκης (Κουτσουνάς), πατήρ Στρατής Συρίγος.
Σήμερα το πανηγύρι έχει καθιερωθεί να γίνεται από τις επόμενες γενιές των πρώτων Σιφνιών αγγειοπλαστών στον Άγιο Ελευθέριο και μετά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας να προσφέρεται σε όλο το εκκλησίασμα καφέ και παραδοσιακά σιφνέικα γλυκά. Στη συνέχεια γίνεται σιφνέικο γλέντι σε ταβέρνα του Αμαρουσίου την οποία την επιλέγει η επιτροπή. Το τακίμι που θα παίζει το επιλέγει και αυτό η επιτροπή όπου έχουν αποφασίσει να τους καλούν εναλλάξ.
Τέλος, τα τελευταία χρόνια και οι Σιφνιοί της Αγίας Παρασκευής έχουν καθιερώσει την τέλεση της Θείας Λειτουργίας στην εκκλησία της Αγία Παρασκευή στην ομώνυμη περιοχή.

Πηγή φωτογραφιών: http://www.freewebs.com/ipsaraftis/  

Το Σιφνέικο Τακίμι θα ήθελε να ευχαριστήσει τα Πρακτοράκια (Κώστα και Γιάννη Ατσόνιο) για το τρέξιμο και την πολύ ωραία δουλειά που μας έστειλαν και αναρτήσαμε. 

Το Σιφνέικο Τακίμι για πρώτη φορά, Θεού θέλοντος και internet επιτρέποντος, θα προσπαθήσει να μεταδώσει το γλέντι του  Αγίου Συμεών στο Μαρούσι  Live από το Σιφνέικο Τακίμι Web TV. Για την live μετάδοση θα υπάρξει σχετική ανακοίνωση.

Μουσική Εποποιία...

Όσοι από εσάς χάσατε την live εκπομπή "Μουσική Εποποιία" με τον Ντίνο Μπελιό, μπορείτε να την παρακολουθήσετε σε μαγνητοσκόπηση πατώντας εδώ.

Η εκπομπή ξεκινάει από το 7:00 λεπτό, μιας και στην αρχή κάνουμε διάφορες ρυθμίσεις. Η εκπομπή είναι ως επιτοπλίστων με ξένα τραγούδια. Όπως θα παρατηρήσετε και εσείς ο αγαπητός φίλος Ντίνος έχει πλούσιες γνώσεις που πολλές φορές εκπλήσσουν. Εδώ και καιρό προσπαθούμε να τον πείσουμε να κάνει εβδομαδιαία εκπομπή αλλά δυστυχώς το αρνείται πεισματικά. Γι αυτό το λόγο, παρακαλούμε θερμά όλους εσάς που σας άρεσε η ανωτέρω εκπομπή να μας στηρίξετε με σχόλια, e-mail, και μηνύματα στο facebook, μπας και καταφέρουμε να τον μεταπείσουμε.

Η εκπομπή έχει ανανεώσει το ραντεβού της για την Δευτέρα με θεματική ενότητα, Soundtrack ταινιών. Για την ακριβή ώρα θα υπάρξει ενημέρωση.

Μπορείτε να αφήνετε τα σχόλιά σας στο κάτω μέρος της ανάρτησης πατώντας εκεί που λέει σχόλια, επιλέγοντας στη συνέχεια την επιλογή Όνομα/Διεύθυνση URL και συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο Όνομα.

Φωτιά στο λιμάνι Στίχοι: Παύλος Παυλίδης - Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά

Φωτιά στο λιμάνι 
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά

Θα 'μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρα
να σκοτώνεις αυτούς που σκοτώνουν τη μέρα
Με τα μαύρα γυαλιά και το άσπρο φουστάνι
να κοιτάς μακριά τη φωτιά στο λιμάνι.

Ξέρω ένα παιδί που μου λέει πως σε ξέρει
ότι είχατε δει ένα τρελό καλοκαίρι
στο κομμάτι που λείπει απ' το σπασμένο καθρέφτη,
στο λιμάνι φωτιά, τον ήλιο πάλι να πέφτει

Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς...

Γελάς καθώς το πλοίο πλησιάζει σαν θηρίο
και μου λες λοιπόν θυμίσου
μη πετάξεις τη ζωή σου στα σκυλιά

Θα 'μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρα
να χτυπάς το νερό, να χτυπάς τον αέρα
να θυμάσαι ξανά όσα είχαμε κάνει
τις φωτιές στα ντεπώ, τη φωτιά στο λιμάνι

Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς...

Γελάς καθώς το πλοίο...

Γελάς γιατί σε θέλω κατεβάζεις το καπέλο
και μου λες λοιπόν θυμίσου
σαν ταινία η ζωή σου να κυλά

Ξέρω ένα παιδί που...

Το τραγούδι κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το Φεβρουάριο του ’95 με το δεύτερο άλμπουμ των Ξύλινων Σπαθιών "Πέρα Απ’ Τις Πόλεις της Ασφάλτου" για λογαριασμό της Virgin Records. Την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του στην Αθήνα ο δίσκος πουλάει 2.000 αντίτυπα. Εξαιτίας μιας διαμάχης του συγκροτήματος με την προηγούμενη δισκογραφική του στέγη ο δίσκος αποσύρεται.

Σύμφωνα με συνέντευξη του Παύλου Παυλίδη στον imagine 89,7, ήταν με έναν φίλο του στην Άνω πόλη (Θεσσαλονίκη ) και έβλεπαν την φωτιά που ξέσπασε στο Λιμάνι όταν κάποια ντεπόζιτα στην ESSO PAPAS (τώρα ΕΚΟ) πήραν φωτιά...και η φωτιά ήταν τόση που κοκκίνισε ο ουρανός! Έκει, βλέποντας αυτό το τόσο δραματικό αλλά όμορφο θέαμα εμπνεύστηκε και έγραψε το "Φωτιά στο λιμάνι"

Σας παραθέτουμε βίντεο με την εν λόγο συνέντευξη:

Λίγα λόγια για τον Παύλο Παυλίδη:

Ο Παύλος Παυλίδης είναι μουσικός, στιχουργός και τραγουδιστής. Γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου του 1964 στη Βέροια και ζει στη Θεσσαλονίκη. Γνωστός στο ευρύ κοινό έγινε μέσα από τη συμμετοχή του στις ελληνικές ροκ μπάντες Μωρά στη Φωτιά αρχικά και μετέπειτα ως frontman και στιχουργός στα Ξύλινα Σπαθιά.

Οι γονείς του μετανάστες στη Γερμανία και ο ίδιος μετακομίζει συχνά. Σημαντικό μέρος της ζωής του θα το περάσει στο εξωτερικό με κύριους σταθμούς το Παρίσι και τη Γενεύη. Στην Ελλάδα αρχίζει να δραστηριοποιείται,σαν κιθαρίστας σε τραγούδια του Στέλιου "Σαλβαδόρ" Παπαϊωάννου, με το γκρουπ Μωρά στη Φωτιά την περίοδο, απο το 1986 έως το 1988, οπότε και αποχωρεί. Δημιουργικότερη ωστόσο περίοδος στη ζωή του θεωρείται αυτή των Ξύλινων Σπαθιών. Αυτό τόσο λόγω της μεγάλης απήχησης και πλήρους αναγνώρισης από ένα διψασμένο για καλό ροκ ηλεκτρονικό ήχο κοινό όσο και λόγω του ποιοτικού αλλά και ποσοτικού πια μεγέθους του έργου του. Το ταξίδι με τα Ξύλινα Σπαθιά θα διαρκέσει μέχρι και το 2003. Μεγαλύτερες επιτυχίες του με τα ξύλινα σπαθιά υπήρξαν τα τραγούδια:"Ο Βασιλιάς της σκόνης", "Αδρεναλίνη" και "Λιωμένο Παγωτό". Μεγάλο μέρος της δισκογραφικής δουλείας των Ξύλινων σπαθιών αναφέρεται στη μάστιγα των ναρκωτικών.

Μετά το «χωρισμό» αυτό, ο Παυλίδης αναλαμβάνει πια εξ ολοκλήρου τον έλεγχο της δουλειάς που θα παρουσιάζει. Οι συνεργασίες του με μουσικούς είναι πιο προσεκτικές και τα αποτελέσματα που ακολουθούν βαδίζουν πια χωρίς συμβιβασμούς και φτιασιδώματα στο καλλιτεχνικό και αισθητικό μονοπάτι που επιλέγει ο ίδιος. Συγκροτήθηκε λοιπόν μια νέα ομάδα οι B-movies οι οποίοι θα είναι στο εξής οι συνοδοιπόροι του. Αρχικά μ' έναν μελαγχολικό, ακουστικό, ταξιδιάρικο ήχο που δεν μας είχε συνηθίσει ο Παύλος μέσα από το δίσκο «Αφού λοιπόν ξεχάστηκα» που κυκλοφόρησε το 2004. Όχι ότι το μελαγχολικό στοιχείο δεν εμφανιζόταν και σε πολλά τραγούδια των «Σπαθιών» όπως π.χ. «Κοιτάζω τα σπίτια», «Βροχοποιός» κτλ., όμως δείχνει να έχει σωρεύσει τεράστια νοσταλγικότητα και θλίψη ακόμα, που μέσα από την ένταση και την «οργή» των «Σπαθιών» ίσως ένιωθε ότι δεν αντικατοπτριζόταν πλήρως στο έργο που παρουσίαζε. Η στιχουργική αλλά και η σύνθεση των τραγουδιών αναδεικνύει την προσπάθεια του Π.Π. να παραμερίσει λίγο την ένταση και το έντονο ρυθμικό στοιχείο που κυριαρχούσε στα τραγούδια των «Σπαθιών». Η ακουστική κιθάρα και διάφορα ακουστικά όργανα (κοντραμπάσο, τρομπέτα) κάνουν την εμφάνισή τους και προσδίδουν ένα τόνο γαλήνης στους εμπνευσμένους στίχους τραγουδιών όπως «Ο κηπουρός», «Η σπασμένη πολυθρόνα», «Αφού λοιπόν ξεχάστηκα» και «Μόχα». Ήταν ένας δίσκος αντίθετα στις προσδοκίες των θαυμαστών και των οπαδών των «Σπαθιών». Με το δεύτερο δίσκο του όμως ο Π.Π. επέστρεψε σε λιγότερο απάτητα γι αυτόν μουσικά μονοπάτια. Ο δίσκος «Άλλη μια μέρα» που κυκλοφόρησε το 2006 έχει τη σφραγίδα του σε κάθε κομμάτι και σε ορισμένα από αυτά η διάθεση για επιστροφή στις (μουσικές) ρίζες του είναι εμφανής. Το ηλεκτρονικό στοιχείο ξαναπαίρνει πρωταγωνιστικό ρόλο στον ήχο που μας προσφέρει ο Π.Π. και ο ξεσηκωτικός ρυθμός αν και όχι τόσο «στενά» ροκ όσο παλιά συνεχίζει -ή μάλλον ξαναρχίζει- να συναρπάζει. «Όσο μικραίνω», «Θεριστές», «Άλλη μια μέρα» είναι τα πλέον αντιπροσωπευτικά παραδείγματα του παιξίματος που κυριαρχεί στο δίσκο ενώ δε λείπουν και πιο αργα κομμάτια όπως π.χ. ο «Κοραλλένιος Βυθός» και το «Super star».

Σε όλη του την πορεία ο Παύλος Παυλίδης είναι ένας καλλιτέχνης που πειραματίστηκε, ρίσκαρε στον ήχο του αλλά πάντα διατηρώντας μια υψηλή αισθητική στο έργο του αλλά και μια καλλιτεχνική ηθική αρνούμενος την αστερόσκονη που αφειδώς προσφέρουν τα ΜΜΕ σε ροκ μπάντες. Συνεχίζει το δικό του ταξίδι στην ροκ σκηνή που «...δεν έχει τέλος...».

Πηγές: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82  , http://rockallovergreece.blogspot.com/2009/09/blog-post_9315.html , http://topgun89.blogspot.com/2008/05/o-imagine-897-19508.html ,

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2011 ΓΛΕΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΥ ΓΙΑΛΟ (ΜΕΡΟΣ Δ')

(το βίντεο υποστηρίζει ποιότητα high definition)

Το τέταρτο και τελευταίο μέρος από το γλέντι των Θεοφανίων στον Πλατύ-Γιαλό!!
Άντε και του χρόνου!!!

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2011 ΓΛΕΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΥ ΓΙΑΛΟ (ΜΕΡΟΣ Γ')

(το βίντεο υποστηρίζει ποιότητα high definition)

Το τρίτο βίντεο από τα τέσσερα!!

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2011 ΓΛΕΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΥ ΓΙΑΛΟ (ΜΕΡΟΣ Β')

(το βίντεο υποστηρίζει ποιότητα high definition)

Το δεύτερο βίντεο από τα τέσσερα!!

Ήτανε μια φορά Στίχοι/Μουσική: Κώστας Φέρρης/Σταύρος Ξαρχάκος

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Στίχοι: Κώστας Φέρρης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Ήτανε μια φορά μάτια μου κι έναν καιρό

μια όμορφη κυρά αρχόντισσα να σε χαρώ

Μια μικροπαντρεμένη κόρη ξανθή

τον κύρη της προσμένει βράδυ πρωί

Ένα Σαββάτο βράδυ καλέ μια Κυριακή

τον ήλιο το φεγγάρι, καλέ, παρακαλεί

Ήλιε μου φώτισέ τον φεγγάρι μου

πάνε και μίλησέ του για χάρη μου

Γυρίζει κι αρμενίζει καλέ στα πέλαγα

τους πειρατές θερίζει καλέ και τους χαλά

Στον ήλιο στο φεγγάρι και στη βροχή

και μένανε μ' αφήνει έρμη και μοναχή

Γαλέρα ανοίχτηκε μάτια μου με το βοριά

στη μάχη ρίχτηκε μάτια μου και στον καυγά

Μέσα σ' ένα σινάφι πειρατικό

είδα φωτιά ν' ανάβει και φονικό

To «Ήτανε μια φορά», γράφτηκε για τις ανάγκες και ακουγόταν στους τίτλους της τηλεοπτικής σειράς «Οι έμποροι των εθνών» σε σκηνοθεσία του Κώστα Φέρρη βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Αυτή ξεκίνησε να προβάλλεται τον Οκτώβριο του 1973, ωστόσο συνάντησε μεγάλα προβλήματα από τη λογοκρισία του - πνέοντος τα λοίσθια - δικτατορικού καθεστώτος, το οποίο απαγόρευσε ν' ακούγεται η φωνή του Ξυλούρη.

Το τραγούδι προτοεμφανήστικε στο άλμπουμ με τίτλο "Νίκος Ξυλούρης Συλλογή" (1972). Ο τίτλος του δίσκου αντικατοπτρίζει πλήρως το περιεχόμενό του, καθώς στην πρώτη πλευρά του περιλαμβάνονται σε δεύτερη εκτέλεση τραγούδια που είχε ερμηνεύσει λίγα χρόνια νωρίτερα ο αξέχαστος Νίκος Ξυλούρης και στη δεύτερη τέσσερις καινούργιες δημιουργίες του Σταύρου Ξαρχάκου και δύο που είχαν γραφτεί για τις ανάγκες του κινηματογράφου και της τηλεόρασης όπου το ένα από αυτά ηταν το «Ήτανε μια φορά». Στο εσώφυλλο του δίσκου υπάρχει ένα μίνι φωτογραφικό άλμπουμ με φωτογραφίες από τα παιδικά και νεανικά χρόνια του Νίκου Ξυλούρη στην Κρήτη, ενώ στο οπισθόφυλλο ένα σημείωμα του Σταύρου Ξαρχάκου γραμμένο στις 2 Απριλίου 1974. Παραγωγός ήταν ο Δημήτρης Μηλιόπουλος και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο και βοηθό τον Γιώργο Τζάννες.

Αργότερα, ηχογραφήθηκε και από το Μανώλη Λιδάκη, τη Μαρία Φαραντούρη, το Δημήτρη Υφαντή...

Σύμφωνα με τα λεγόμενα της ίδιας της κυρίας Ουρανίας Ξυλούρη: Ο Ξυλούρης ειδοποιήθηκε για αυτή την ηχογράφηση κυριολεκτικά τελευταία στιγμή: τον ξύπνησαν και τον κατέβασαν στο στούντιο χωρίς πρόβες, χωρίς τίποτα, για να ηχογραφήσει. Το έβγαλε με τη μία, είναι αυτή η εκτέλεση που γνωρίζουμε όλοι. Ένα-δυο λαθάκια (π.χ. όταν τραγουδά "κι εμένανε μ'αφήνεις", αντί "αφήνει" που έχει νόημα βάσει των προηγούμενων στροφών) οφείλονται στην κόπωση. Ο ίδιος ο Ξυλούρης τα πρόσεξε αργότερα και ζήτησε από το φίλο και συνεργάτη του να το ξαναηχογραφήσουν. Ο Ξαρχάκος όμως του απάντησε: "Όπως το είπες τώρα, δεν πρόκειται να το ξαναπείς"! Πόσο αλήθεια ήτανε... 35 χρόνια μετά κανείς δεν τον ακούει σε αυτό το τραγούδι χωρίς να ριγήσει. 

Λίγα λόγια για το μυθιστόρημα "Οι έμποροι των εθνών" (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης -1882):

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911), ένας από τους πιο μεγάλους Ευρωπαίους διηγηματογράφους, θα ξεκινήσει τη συγγραφική δραστηριότητά του ως μυθιστοριογράφος. "Οι έμποροι των εθνών" (1882) είναι το δεύτερο από τα τρία μυθιστορήματα του συγγραφέα. Η δράση του τοποθετείται μεταξύ 1199 και 1207, δηλαδή λίγο πριν και λίγο μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους της Δ' Σταυροφορίας.
Πρόκειται άραγε για ιστορικό μυθιστόρημα, με θέμα τη σύγκρουση Βενετών και Ελλήνων στο Αιγαίο; Ή μήπως για ένα "μυθιστόρημα με θέση", το οποίο υπερασπίζεται την Ελληνορθόδοξη Ανατολή κατά της Ρωμαιοκαθολικής Δύσης; Πρόκειται κυριότατα για μια οξυδερκή και διεισδυτική μελέτη του ερωτικού πάθους, της σαρκικής επιθυμίας, του πόθου. Η Αυγούστα εγκαταλείπει τον σύζυγό της Ιωάννη Μούχρα και ακολουθεί το Βενετό Μάρκο Σανούτο, όχι επειδή δυστυχεί με τον πρώτο και θέλει να ευτυχήσει με τον δεύτερο, αλλά γιατί είναι αιχμάλωτη μιας ακατανίκητης, κυριολεκτικά θανάσιμης ερωτικής επιθυμίας. Σε πλήρη ψυχική αδυναμία να κάνει οτιδήποτε άλλο, η Αυγούστα θα τραβήξει το δρόμο του πάθους της μέχρι τέλους, μέχρι θανάτου, του δικού της ασφαλώς θανάτου: καίγεται ζωντανή, μόνη, πάνω στη ναυαρχίδα του εραστή της. 

Λίγα λόγια για την τηλεοπτική σειρά "Οι έμποροι των εθνών"
Είδος: Ιστορική περιπέτεια (37 επεισόδια Χ 45΄)
Πρεμιέρα ΕΙΡΤ: (Εθνικόν Ίδρυμα Ραδιοφωνίας Τηλεοράσεως) Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 1973
Παραγωγή: Δημήτρης Ποντίκας
Φωτογραφία: Περικλής Κόκκινος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Σενάριο: Γιώργος Μπαλλής, Κώστας Δαρλάσης
Σκηνοθεσία: Κώστας Φέρρης
Ηθοποιοί: Νίκος Τζόγιας(Ιωάννης Μούχρας), Κατερίνα Αποστόλου(Αυγούστα), Ανδρέας Μπάρκουλης (Μάρκος Σανούτος 1973), Γιώργος Μπέλλος( Μάρκος Σανούτος 1974), Θόδωρος Μορίδης (Μέγας Δόγης), Αντώνης Αντωνίου( Μιρχάν), Μαρία Αλκαίου( καλόγρια), Στάθης Ψάλτης (γελωτοποιός), Ελένη Χαλκούση (παραμάνα), Σταύρος Αβδούλος, Νίκος Λυκομήτρος.

....Ο Ιωάννης Μούχρας, άρχοντας της Νάξου προς τα τέλη του 12ου αιώνα και παντρεμένος με την πανέμορφη Αυγούστα, έχει την υποχρέωση να πολεμά τους Γενοβέζους και τους πειρατές, κρατώντας το νησί κάτω από την εξουσία της Βενετίας. Σε μια ναυμαχία απελευθερώνει τον αιχμάλωτο από τους πειρατές τον βενετό ναύαρχο, Μάρκο Σανούτο και τον φιλοξενεί στον πύργο του. Ο Σανούτος όμως καταχράται τη φιλοξενία του και απάγει την όμορφη Αυγούστα, οδηγώντας την, στα παλάτια του στη Βενετία. Εκείνη τον ερωτεύεται, αλλά η ζωή κοντά του, είναι μαρτυρική. Τελικά τον εγκαταλείπει και κλείνεται σε μοναστήρι στη Πάτμο. Ο Μούχρας έρχεται μεταμφιεσμένος στη Βενετία και δολοφονεί τον Σανούτο. Αναζητά την Αυγούστα στο μοναστήρι, αλλά φτάνει αργά και πληροφορείται το θάνατάτης...
Το πρώτο σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης που διασκευάζει λογοτεχνικό έργο. Στο τραγούδι των τίτλων, ακούγεται η φωνή του Νίκου Ξυλούρη.

"Οι Έμποροι των Εθνών" ήταν η πρώτη μεταφορά λογοτεχνικού έργου στην Ελληνική τηλεόραση.

Από τα δημοφιλέστερα τηλεοπτικά προγράμματα της σεζόν 1973-74.

Η σειρά ήταν ασπρόμαυρη.

Η σειρά δεν προβλήθηκε ποτέ σε επανάληψη από την ΕΡΤ.

Η σειρά ΔΕΝ σώζεται στο αρχείο της ΕΡΤ, ούτε καν μία σκηνή της.

Λίγα λόγια για το Νίκο Ξυλούρη:

Ο Νίκος Ξυλούρης ή Ψαρονίκοςλυράρηδες. Στα πέντε του χρόνια, όταν οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του, ξεριζώθηκε απο τον τόπο του μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου όπου παρέμειναν μέχρι και την απελευθέρωση της Κρήτης.

Το 1971 ξεκίνησε κοινές εμφανίσεις με το Γιάννη Μαρκόπουλο στη μπουάτ "Λήδρα" και η φωνή του έγινε σύμβολο της αντίστασης.

Ο Νίκος Ξυλούρης στην ακμή της καριέρας του αντιλήφθηκε ότι έχει καρκίνο. Μετά από μεγάλο αγώνα, πολλαπλές εγχειρήσεις και αρκετή ταλαιπωρία έχασε τη μάχη στο στις 8 Φεβροθαριου 1980.

Λίγα λόγια για τον στιχουργό  του "Ητανε μια φορά" και σκηνοθέτη της τηλεοπτικής σειράς "Οι έμποροι των Εθνών" , Κώστα Φέρρη:

Ο Κώστας Φέρρης γεννήθηκε στις 18 Απριλίου 1935 στο Κάιρο της Αιγύπτου. Είναι Έλληνας και η οικογένεια του έχει κυπριακές και λιβανέζικες (από την οικογένεια Λαχούντ) καταβολές. Η παιδεία του ήταν προσανατολισμένη στο διεθνή ορίζοντα, αλλά βασισμένη στις ελληνικές ρίζες του.

Σπούδασε στην Αμπέτειο Σχολή και στη Δραματική Σχολή του Τάκη Τσάκωνα στο Κάιρο, στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου στην Αθήνα, και συνέχισε τις σπουδές του με stages στη Ναντέρ και στη Σορβόννη, στο Παρίσι. Απ` το 1957 εγκαθίσταται στην Ελλάδα. Δουλεύει ως βοηθός σκηνοθέτη σε περισσότερες από 60 ταινίες μυθοπλασίας. Συνεργάζεται, ανάμεσα σε άλλους, με τους Μιχάλη Κακογιάννη, Νίκο Κούνδουρο, Τάκη Κανελλόπουλο, Γρηγόρη Γρηγορίου, Άντριου Μάρτον, Τζέιμς Νίλσον, Ρόμπερτ Άλντριχ, Έντουαρντ Μολινάρο, Ρίτσαρντ Σαραφιάν, Λάζλο Μπένεντεκ, Ρίτσαρντ Γουίλσον, Πιέρ Καστ, Ζαν-Ντανιέλ Πολέ κ.ά. Εντάσσεται στην ομάδα έρευνας για το ρεμπέτικο τραγούδι, και συγχρόνως δημιουργείται, με δική του κυρίως πρωτοβουλία, η Ομάδα για την ανανέωση του Ελληνικού Κινηματογράφου.

Μέχρι το 1967, σκηνοθετεί την πρώτη του ταινία μικρού μήκους, "Τα ματόκλαδά σου λάμπουν" (1961), ανώνυμα την ταινία "Ένας Ντελικανής" (1963), που υπογράφει ο συγγραφέας Μανώλης Σκουλούδης, και την πρώτη (με την υπογραφή του) ταινία μεγάλου μήκους, "Μερικές το προτιμούν χακί" (1965).

Από πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια της εξορίας του στο Παρίσι (1967-1973), συνεργάζεται στενά με το Γάλλο σκηνοθέτη (και φίλο του από το 1962) Ζαν Ντανιέλ Πολέ. Μαζί του συμμετέχει ενεργά στο κίνημα του Μάη του 1968. Σ` αυτό το χρονικό διάστημα γνωρίζεται επίσης με τους Volker Schloendorf, Werner Hertzog, Barbet Schroeder, Nicholas Ray, Samuel Fuller, Ruy Guerra, Anatole και Pascale Dauman και άλλους. Το σενάριο μιας ταινίας, μία όπερα και ένα ροκ-ορατόριο σφραγίζουν την Παρισινή του περίοδο.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1973, σκηνοθετεί τις ταινίες:

• "Η Φόνισσα", 1974,
• "Προμηθέας σε δεύτερο πρόσωπο", 1975,
• "Δυο φεγγάρια τον Αύγουστο", 1978,
• "Ρεμπέτικο", 1983 (Αργυρή Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου, 1984 και Μεγάλο Βραβείο Φεστιβάλ Αλεξάνδρειας, 1985), και
• "Oh Babylon", 1988,

καθώς και εννέα τηλεοπτικές σειρές, συνολικής διάρκειας περίπου 120 ωρών, για την Ελληνική τηλεόραση, αλλά και περισσότερες από 80 ώρες μουσικών προγραμμάτων, ντοκιμαντέρ, εκπαιδευτικών και ερευνητικών ταινιών.

Χαρακτηριστικές είναι οι σκληρές πολεμικές σκηνοθετών -κριτικών, στις οποίες ο Φέρρης πρωτοστατεί από το 1974 ως το 1990. Σκηνοθέτης και σεναριογράφος, κινηματογράφου, θεάτρου, πολυμέσων και άλλων θεαμάτων, λιμπρετίστας, στιχουργός, θεωρητικός του οπτικοακουστικού, παραγωγός ταινιών και μουσικών έργων, μοντέρ και ενίοτε ηθοποιός ή τραγουδιστής, κατά καιρούς δημοσιογράφος, εκδότης, τηλεοπτικός παρουσιαστής και δάσκαλος σκηνοθεσίας, με τρία διεθνή βραβεία και περισσότερα από 30 εθνικά, μέλος της Ακαδημίας Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, ο Κώστας Φέρρης υπήρξε ένας από τους πλέον πολυπράγμονες κινηματογραφικούς δημιουργούς στη χώρα μας.

Live εκτέλεση του τραγουδιού από τον Νίκο Ξυλούρη :




Πηγές : http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=82 , http://vinylmaniac.madblog.gr/note/3270/%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%A5%CE%A1%CE%9F%CE%A3-%CE%9E%CE%91%CE%A1%CE%A7%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%A3- , http://www.perizitito.gr/product.php?productid=69567&page=1#opinion_anchor , http://old.musiccorner.gr/extras/kivwtos/062.html , http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/%CE%9F%CE%B9_%CE%AD%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%B9_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CF%8E%CE%BD , http://lefobserver.blogspot.com/2008/09/blog-post_1839.html , http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82_%CE%A6%CE%AD%CF%81%CF%81%CE%B7%CF%82

Βίντεο πριν και μετά από τα κάλαντα του Χρυσοστόμου μέρος 2ο

(το βίντεο υποστηρίζει ποιότητα high definition)

Το δεύτερο από τα 2 βίντεο με τα παιδιά που έλεγαν τα κάλαντα του Χρυσοστόμου.

Βίντεο πριν και μετά από τα κάλαντα του Χρυσοστόμου στον Πρίσμα μέρος 1ο

(το βίντεο υποστηρίζει ποιότητα high definition)

Το πρώτο από τα 2 βίντεο με τα παιδιά που έλεγαν τα κάλαντα του Χρυσοστόμου.

Πανηγύρι στον Αι Αντώνη της Χερρονήσου

Αύριο Κυριακή 16 Ιανουαρίου είναι το πανηγύρι του Αγ.Αντωνίου στη Χερρόνησο.
Θα παίζουν:

Βιολί: Κώστας Χρύσος
Λαούτο: Φρατζέσκος Τρίχας & Γιώργος Ατσόνιος (Μπαϊράμης)

Πανηγυραδες: Ατσόνιου Μαρία, Χρυσογέλου Μαρία, Καμπουράκη Κατερίνα, Καμπουράκη Μαργαρίτα, Κορακής Σίμος,Ποδότας Σίμος, Λουκατάρης Γιαννούλης, Βενιός Γιώργος, Χρύσος Νίκος (Κολό), και Καλογήρου Σταύρος.

Ευχαριστούμε πολύ την Μαρία Ατσόνιου για την ενημέρωση!

Ανακοίνωση..... πρόβλημα στο ιντερνετ

Δυστυχώς το ίντερνετ στη Σίφνο έχει κάποιο πρόβλημα και δεν μπορούμε να ενημερώσουμε το blog. Όταν διορθωθεί η σύνδεση θα έχουμε και νέες αναρτήσεις.

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2011 ΓΛΕΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΥ ΓΙΑΛΟ (ΜΕΡΟΣ Α')

(το βίντεο υποστηρίζει ποιότητα high definition)

Το πρώτο βίντεο από τα τέσσερα!!

Το Σιφνέικο Τακίμι έβαλε "αυτόματο πιλότο"!!!!

Το διαδικτυακό κανάλι του Σιφνέικου Τακιμιού  από σήμερα "πετάει" με αυτόματο πιλότο. Καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε ηχογραφήσεις και βίντεο σε αποκλειστικότητα, μόνο στο "Σιφνέικο Τακίμι Web TV" Για να επισκεφτείτε το κανάλι μας πατήστε εδώ, ή για να μπείτε στην κεντρική σελίδα του καναλιού όπου λειτουργεί και live chat πατήστε εδώ.


Για αρχή σας έχουμε ετοιμάσει μια σχεδόν εξάωρη ηχογράφηση από το γλέντι που έγινε στα Θεοφάνεια 2011 στον Πλατύ Γιαλό. Κάθε φορά που θα έχουμε καινούργιο υλικό θα το ανανεώνουμε. 


Όλο το υλικό υπάρχει στο αρχείο μας σε ψηφιακή μορφή, σε άριστη ποιότητα εικόνας και ήχου και ευχαρίστως να το δώσουμε σε όποιον μας το ζητήσει. Η μόνη ανταμοιβή που ζητάμε είναι όταν σας ρωτάνε που τα βρήκατε να λέτε....."Μα φυσικά.. από το Σιφνέικο Τακίμι !!! ".  :-)


Καλή Χρονιά σε όλους με Υγεία και Ευτυχία!!!!

Αυτή τη στιγμή στον Πλατύ Γιαλό

Πανηγύρι στην Παναγιά "το τόσο νερό"

Αύριο Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011 στο πανηγύρι στην Παναγιά "το τόσο νερό" θα παίζουν:
βιολί: Κώστας Χρύσος
και λαούτο: Κωστής Λουκατάρης

Μάλλον θα υπάρξει βάρκα που θα κάνει δρομολόγια από τις Καμάρες.

Ανακοίνωση: Θεοφάνεια 2011

Αύριο Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011 απ' όσο γνωρίζουμε θα δείξουν το Σταυρό:

στον Πλατύ Γιαλο στις 12:00 (θα ακολουθήσει γλέντι με τον Παντελή Αγιουτάντη στο βιολί και τον Αντρέα Ραφελέτο στο λαούτο)

στον Φάρο στις 12:00

στη Χερρόνησο στις 2:00

και στις Καμάρες στις 10:00 ξεκινάει η δοξολογία στον Άι Γιώργη.

Κάλαντα Βασίλη Βασάλου 2011

Κάλαντα Βασίλη Βασάλου 2011

Το έθιμο τηρώ κι εγώ
γι αυτό την πόρτα σας κτυπώ
κάλαντα έχω γραμμένα
που μ’ αρέσουνε κι εμένα.

Κάτοικος εξαμπελιανός
μα ένα είναι γεγονός
εγώ έχω το μυαλό μου
στις Αράδες στο νονό μου

Το λάδι του ‘πεσε πολύ
κι έχουμε ίδια κεφαλή
ίδια φυσικά και γνώμη
και στο ντύσιμο ακόμη

Μου λέει: ένοιασου και εγώ
θα σου χαρίσω φορτηγό
όποιο θες θα ναι δικό σου
άμα βγάλεις το σχολειό σου

Μα εγώ, απ’ όξω σαν περνώ
όλο την κεφαλή γυρνώ
γύρω-γύρω το βορτάρω
και από τώρα το κορτάρω

Μην τάξεις σε μικρό παιδί
ούτε του Άγιου κερί
έπρεπε ο νονός να ξέρει
και να μην μου τ’ αναφέρει

Στου νέου χρόνου την αρχή
εγώ θα κάνω προσευχή
θε να κάτσω στο τιμόνι
κι ο Μπενάκης να θυμώνει

Χρόνια Πολλά!!

Στιχουργός: Κατερίνα Κοντού

Κάλαντα Μαρίας - Ελευθερίας Κόμη 2011

Κάλαντα Μαρίας - Ελευθερίας Κόμη  2011

Φέτος πατώ κι αντιπατώ
πάω προνήπιο , πετώ ,
τη τζαντούλα μου σηκώνω
περπατώ και καμαρώνω !

Σαν μελισσούλες τα παιδιά
κανείς δε βγάλει τσιμουδιά ,
τη δασκάλα μας κοιτούμε
κι ότι λέει την ακούμε !

Λυπάμαι και μελαγχολώ
το μεσημέρι που σχολώ ,
μια χαρά περνώ στο σπίτι
μα το νήπιο μου λείπει .

Κ Α Ι    Τ Ο Υ    Χ Ρ Ο Ν Ο Υ

Στιχουργός : Ιερέας , Ιωάννης Ψαραύτης