Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Που' σαι Θανάση - Γιώργος Ζαμπέτας



Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ζαμπέτας
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Ζαμπέτας & Διονύσης Σαββόπουλος ( Ντουέτο ) || Χαρούλα Αλεξίου


Στιχοι:

Θα πάρω σβάρνα μια βραδιά
όλες τις συνοικίες
δε θέλω πολυτέλειες
και πολυκατοικίες

Είχα έναν παλιόφιλο
τα ίχνη του έχω χάσει
σ' ένα στέκι απόμερο
το στέκι του Θανάση

Πού 'σαι Θανάση
Πού 'σαι Θανάση
Ήθελα να σ' αντάμωνα...

Πού 'σαι Θανάση
Πού 'σαι Θανάση
ήθελα να σ' αντάμωνα
Η γρουσουζιά να σπάσει

Εκεί θα βρω της νιότης μου
τα φίνα τα ωραία
Το Μάνθο το Θεμιστοκλή
και την παλιά παρέα

Δίπλα θα καθίσουμε
σαν πρώτα στο τραπέζι
και μαζί θ' ακούσουμε
γλυκιά πενιά να παίζει

Πως γράφτηκε:

Ο στιχουργός Χαράλαμπος Βασιλειάδης ήταν γνωστός και με το ψευδώνυμο «Τσάντας» λόγω μιας τσάντας γεμάτης με στίχους που κουβαλούσε συνέχεια μαζί του. Στενός φίλος και συνεργάτης του Ζαμπέτα, του είχε γράψει πολλά τραγούδια, μεταξύ των οποίων και αρκετές πολύ γνωστές επιτυχίες (Ο Αράπης, Ο πιο καλός ο μαθητής κ.α.).
Το 1971 ήταν άρρωστος ενώ ο Ζαμπέτας ήταν στην Αμερική. Ένα βράδυ η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε. Πήρε χαρτί και έγραψε τους στίχους του τραγουδιού «Που ‘σαι Θανάση». Το έδωσε στη γυναίκα του και της ζήτησε να το δώσει με τη σειρά της στον Ζαμπέτα όταν εκείνος επέστρεφε από την Αμερική. Την επόμενη μέρα ο Βασιλειάδης πέθανε.Ο Ζαμπέτας γύρισε μετά από μερικούς μήνες, πήρε τους στίχους και έφτιαξε ένα από τα καλύτερα τραγούδια του.Το τραγούδι κυκλοφόρησε το1972. 

Λιγα λογια για τον Γιώργο Ζαμπέτα:

Συνθέτης, βάρδος του λαϊκού τραγουδιού και δεξιοτέχνης στο μπουζούκι. Γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1925 στην Αθήνα. Τα πρώτα μαθήματα στο μπουζούκι τα πήρε από τον κουρέα πατέρα του και από το 1950 άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά σε λαϊκά κέντρα. Στη δισκογραφία μπήκε το 1953. Το 1959 ο Μάνος Χαντζιδάκης τον έκανε «σολίστ» στις συνθέσεις του. Τα επόμενα χρόνια, ο Γιώργος Ζαμπέτας «κέντησε» με τις ξεχωριστές πενιές του τις εισαγωγές και τα τραγούδια των Θεοδωράκη, Ξαρχάκου, Πλέσσα, Μαρκόπουλου, Μαρκέα, Καπνίση και πολλών άλλων συνθετών. Έγραψε ακόμα τραγούδια με τους Πυθαγόρα, Καγιάντα, Πρετεντέρη, Παπαδόπουλο, Τζεφρώνη, Μπακογιάννη και Παπαγιαννοπούλου, ενώ συνεργάστηκε στενά με τον κορυφαίο στιχουργό Χαράλαμπο Βασιλειάδη - Τσάντα, τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου και τον Αλέκο Σακελλάριο.
Πηγαίος, αθυρόστομος, χιουμορίστας, αλλά και μάγκας, αποκριθείς σε ερώτηση δημοσιογράφου για τη σχέση του με το χασίσι, απάντησε: «Αν έχω φουμάρει χασίσι; Λιβααααάδια. "Μάλιστα κύριε" (τίτλος τραγουδιού του Γ. Ζαμπέτα, με ερμηνεία δική του και στίχους του Αλέξανδρου Καγιάντα)».
Πέθανε στις 10 Μαρτίου του 1992.




 Πηγές:
 http://www.flytoistros.com/modules.php?mop=modload&name=Forum&file=viewtopic&topic=309&forum=31 ,   http://www.youtube.com/watch?v=PsEwYpswM3c , http://www.sansimera.gr/biographies/73

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Συντροφιά σας ο ΄΄αυτόματος πιλότος΄΄

Για μερικες μερες θα σας κραταει συντροφια ο ''αυτοματος πιλοτος''...Με νέα ηχογράφηση απο το εστιατοριο του Κουτσουνά στο δρομο πρως βαθύ που εγινε στις 12.2.2011.

 
Στο βιολι ο:      Γιάννης Ξανθάκης ( Κουτσουνάς)
Στο λαούτο ο:  Απόστολος Αβρανάς


Για να μεταβειτε στο Web TV πατήστε εδώ ή ανατρέξτε στο Blog μας στην καρτέλα Σιφνέικο Τακίμι Web TV

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Γενέθλια - Στέλιος Μπικάκης



Στίχοι: Στέλιος Μπικάκης
Μουσική: Στέλιος Μπικάκης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Μπικάκης
Άλλες ερμηνείες: Νότης Σφακιανάκης

Στίχοι:

Στα μονοπάτια του καημού
στη γέφυρα του στεναγμού
μ' έκαν' η μάνα μου
Μια φθινοπωρινή βραδιά,
ζωή την κρύα σου καρδιά
είδαν τα μάτια μου

Με κουδουνίστρες πλαστικές
όμορφες και χρωματιστές
με νανουρίζανε
Και τα ματάκια τα μικρά
είδαν του κόσμου τ' αγαθά
και συμφωνήσανε

Ήταν το γάλα μου πικρό
και το νεράκι μου γλυφό
που με μεγάλωνε
Κι απέναντι στη κούνια μου,
η μοίρα η κακούργα μου
και με καμάρωνε

Ήταν το κλάμα μου μουντό
σαν κάτι να 'θελα να πω,
μα δεν με νιώσανε
Μια λυπημένη αναπνοή
για την πουτάνα τη ζωή
που μου χρεώσανε

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
δεν με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,
ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω
και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω

Πάνω σε λάσπες και καρφιά
στ' άδικου κόσμου τη φωτιά πρωτοπερπάτησα
Ισορροπία σταθερή
για να προλάβω τη ζωή,
όμως την πάτησα

Μονό το "α" και το "χ"
στη σχολική μου εποχή
πρωτοσυλλάβισα
Γι αυτό το "αχ" και το "γιατί"
όπου βρεθώ μ' ακολουθεί
κι ας τριαντάρισα

Έτσι περνούσε ο καιρός
και γω στο δρόμο μου σκυφτός
έκανα όνειρα
Έτυχε να 'μαι απ' αυτούς
που κολυμπάνε στους αφρούς
και στα λασπόνερα

Στάζει το αίμα της ψυχής,
σαν τις σταγόνες της βροχής
όμως ποιος νοιάζεται
Και την αόρατη πληγή
που μέσα μου αιμορραγεί
ποιος την μοιράζεται

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν...
Πως γραφτηκε: 

Το 2001,ο Στέλιος Μπικάκης,κάνει ένα καθαρά λαϊκό δίσκο,την ''Φυγή''. Πωλείται στην Κρήτη,εδώ τον γνωρίζουν,εδώ είναι το κοινό του. Αυτό το κοινό,ξεχωρίζει ένα τραγούδι μελαγχολικό, θλιμμένο, πονεμένο, τα Γενέθλια.Ελάχιστοι γνωρίζουν τότε,πως πρόκειται για μια κραυγή,για ένα μοιρολόι συναισθημάτων προσωπικής ιστορίας του στιχουργού και ερμηνευτή.

Απο οσα ανεφερε ο Στέλιος Μπικακης σε συνέντευξη απο την εφημεριδα "Ρεθυμνιώτικα Νέα":

''Την περίοδο που κυκλοφορούσε ο δίσκος μου Νυχτέρια, και πήγαινε
πάρα πολύ καλά, αρρωσταίνει το παιδί που είχαμε αποκτήσει, ένα αγοράκι,
από μια σπάνια αρρώστια. Ένα παιδί στο εκατομμύριο μπορεί να χτυπηθεί
απ’ αυτήν την αρρώστια. Το χάσαμε. Ενάμιση χρόνο περάσαμε μια περίοδο πολύ δύσκολη με την γυναίκα μου την Αμαλία. Σ’ αυτήν την δύσκολη φάση της ζωής μου, αποτυπώνω
στο χαρτί εκείνα που είχα μέσα μου. Γράφω σε στίχους τα συναισθήματα
μου. Δεν τους ολοκληρώνω σε τραγούδι. Μετά από κάποιο διάστημα, τυχαίνει να πεθάνει κι ο πατέρας μου, τότε συμπληρώνω και ολοκληρώνω σε τραγούδι τους στίχους. Το 2000 το έβαλα στον δίσκο.
Έτσι γεννήθηκαν τα ''Γενέθλια'' που αγαπήθηκαν τόσο πολύ κι ας μιλούν για θάνατο". 


Λίγα λογια για τον Στέλιο:
Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1965. Λύρα έπιασε στα χέρια του για πρώτη φορά δεκατεσσάρων χρονών ενώ στα δεκάξι του είχε ήδη αρχίσει τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις. Του αρέσει η ατμόσφαιρα της νύχτας και δεν θα επέλεγε ποτέ δουλειά που να μην έχει σχέση μαζί της. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο Στέλιος Μπικάκης είναι από εκείνους τους συναδέλφους του, όπως λεει «που κοιμούνται στις εφτά το πρωί και ξυπνούν στις εφτά το απόγευμα». Σαν χαρακτήρας παραδέχεται ότι είναι αφάνταστα νευρικός, όχι όμως κακός. Δεν θεωρεί τον εαυτό του φιλοχρήματο, αν και του έχουν δοθεί οι ευκαιρίες να πλουτίσει. Αντικομφορμιστής, από τους ελάχιστους που δεν έχουν ακόμα κινητό τηλέφωνο, του αρέσει να "δαμάζει" την φύση και ασχολείται μαζί της σαν ερασιτέχνης κτηνοτρόφος και γεωργός. Θέλει τα δύο του παιδιά να μεγαλώσουν με τρόπο υγιή, όπως μεγάλωσε ο ίδιος, να κυλιστούν στο χώμα... Οι αλλεπάλληλες επιθέσεις που έχει δεχθεί από την στιγμή που άρχισε η επιτυχία του, αν και του προσδίδουν όλο και μεγαλύτερη δημοτικότητα, τον αφήνουν παντελώς αδιάφορο. Δεν πιστεύει σε συλλογικές καλλιτεχνικές προσπάθειες, αντίθετα πιστεύει ότι ο δρόμος του καλλιτέχνη είναι μοναχικός. Γι' αυτό ακριβώς τον λόγο κι εκείνος επέλεξε «να μην είναι με τους πολλούς»...


Πηγές:
http://sxeseis.gr/viewthread.php?fid=95&tid=26091&action=printable
http://www.youtube.com/watch?v=qGybL5Go05g
http://www.facebook.com/home.php#!/pages/Stelios-Mpikakes/210146559107?v=info

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Με παίρνουνε φαντάρο!!

Καλησπέρα σε όλους.... Πέρασε ο καιρός και με φώναξε και εμένα η μαμά Πατρίδα να την υπηρετήσω. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους εσάς που αγκαλιάσατε το Σιφνέικο Τακίμι και να σας πω ότι παρόλο που με παίρνουνε φαντάρο αφήνω πίσω μου ένα άξιο συνδιαχειρηστή που θα συνεχίσει την καλή δουλεία για όσο καιρό θα λείπω. Για οτιδήποτε προκύψει επικοινωνήστε με τον Γιάννη Κοντό.

Δεν είναι πολύς καιρός που ξεκίνησε το Σιφνέικο Τακίμι αλλά ήδη έχετε πάρει μια γεύση από το τι κάνουμε και ποιο είναι το περιεχόμενο και ο χαρακτήρας του Blog. Σε όσους από εσάς αρέσει η δουλειά μας και θέλετε και εσείς να βοηθήσετε να ξέρετε ότι η πόρτα θα είναι πάντα ανοιχτή και θα είστε ευπρόσδεκτοι. Θα χαρούμε πολύ αν δούμε ότι υπάρχει ανταπόκριση από τα νέα παιδιά μιας και αυτά είναι το μέλλον του τόπου. Δείτε το όπως εμείς σαν ένα δημιουργικό χόμπι!!! Η δουλειά που χρειάζεται το blog για ένα άτομο είναι αρκετή, αλλά αν αυτή η δουλειά μοιραστεί τότε είναι απλά διασκέδαση!

Σας ευχαριστώ πολύ και εις το επανιδείν!!!

Κορακής - Γεωργούλης Νίκος

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Γλέντι Αγίου Συμεών 2011 στο Μαρούσι Μέρος 4ο



Γλέντι Αγίου Συμεών 2011 στο Μαρούσι Μέρος 3ο


Γλέντι Αγίου Συμεών 2011 στο Μαρούσι Μέρος 2ο


Γλέντι Αγίου Συμεών 2011 στο Μαρούσι Μέρος 1ο